Welke fundering heb je nodig en hoe maak je die?

Een uitbouw, nieuwe garage, berging of een tuinhuis, voor al deze bouwwerken is een fundering noodzakelijk. De fundering zorgt er namelijk voor dat de krachten die het bouwwerk op de grond uitoefent, kunnen worden opgevangen. Zo voorkom je verzakking, maar ook scheuren en het scheef trekken van het bouwwerk.

Fundering maken voor kleinschalige projecten. Denk hierbij aan een garage, schuur of een uitbouw. Maar ook heb je een fundering nodig voor een tiny house, serre aanbouw, luxe blokhut of berging. Een constructie maken begint altijd met het grondwerk en het bouwen van een goede fundering. Bepaal goed welk type fundament (steen, beton, hout of staal) goed bij je nieuwbouw plannen past.

Een fundering kan je namelijk op diverse manieren maken. Zoals een fundering op palen, op staal of een strokenfundering. Brok Bouwmaterialen legt de verschillende fundaties uit, waarbij je bouwmaterialen goedkoop bij ons inkoopt. Door zelf de bouwmaterialen online in de webshop te bestellen bespaar je zo’n 30 tot 40% op de kosten.

Er zijn drie typen funderingen die je kan gebruiken voor relatief kleine projecten, zoals een garage, serre aanbouw, blokhut of schuur.

1. Strokenfundering
2. Fundering op palen
3. Fundering op staal

De omstandigheden die bepalen welk soort fundering je bouwt zijn:

• De verticale belasting: opbouw van hout, steen of beton
• De windbelasting: een klein houten schuurtje waait eerder weg dan dat deze verzakt
• Grondslag ter plaatse: deze bepaalt of je de grond als bekisting kan gebruiken
• Diepte van de vaste grondslag: dit wordt ook wel ‘de vaste grond’ genoemd
• Draagkracht van de grond: de belasting bepaalt de aanlegbreedte
• Deels je persoonlijke voorkeur: fundering op staal, stroken of palen
  
  

De ondergrond bepaalt het type fundering dat je kiest. Er zit namelijk verschil in zand- en kleigrond. Zand is korrelig en glijdt eenvoudig tussen je vingers door wanneer je dit oppakt. Kleigrond daarentegen is compacter.

Het belangrijkste verschil tussen een klei- of zandgrond voor een fundering maken zit in de capaciteit om het water vast te houden. Klei heeft de eigenschap om water goed vast te houden, maar verliest daardoor zijn sterkte en stijfheid. Zand daarentegen heeft deze eigenschap niet en wordt juist sterker als het in aanraking komt met water.

Wanneer een ondergrond water vasthoudt, is deze niet geschikt voor een fundering. Met andere woorden, je moet altijd funderen op een zandlaag. Hiermee voorkom je dat de fundering doorzakt tijdens vochttoetreding in de bodem. Deze toetreding kan bijvoorbeeld ontstaan bij een hevige regenval of wanneer het grondwaterpeil stijgt.

1. Strokenfundering

De strokenfundering heeft zijn naam te danken aan het feit dat er onder elke dragende wand/muur van bijvoorbeeld de garage of serre-uitbouw omringende betonnen stroken zijn geplaatst. Het grondvlak van de garage is niet te betonnen. In plaats daarvan kan het bijvoorbeeld geplaveid worden (samengestelde stenen bestrating), zodat er vocht tussen de voegen in de vloer wegsijpelt en het risico van waterverzadiging verminderd.

De strokenfundering is ook ideaal voor garages die op een steile helling gebouwd moeten worden. Het draagt goed de last en beschermt de constructie ook tegen beschadigingen zoals scheuren in de muren. Strokenfundering wordt veel toegepast bij de bouw van een serre, garage of groot tuinhuis.

1. Voor een strokenfundering wordt eerste de buitenafmeting van het grondvlak gemarkeerd met behulp van metselsnoeren.
2. Graaf vervolgens de sleuven voor de omliggende fundering strips uit. Deze moeten 80 centimeter diep zijn (vorstvrije fundering). De breedte van de sleuven is afhankelijk van de grootte van het bouwwerk. Tip van ons: gebruik een kleine graafmachine om de sleuven uit te graven. Dit bespaart je veel tijd en mankracht.
3. Vul de sleuven met een laagje grind en verdicht de grindlaag. Hier bovenop wordt een PE-folie geplaatst. Een stalen mat wordt bovenop gelegd om de fundering te versterken.
4. Afhankelijk van de toestand van de grond onder de vloer kan het nodig zijn om de sleuven te vormen. Hiervoor gebruik je geschikte bekistingsplaten of bekistingspanelen (bekistingsbord).
5. De laatste stap is het storten van beton. Om het cement te verdichten, gebruik je een zogenaamde trilplaat.

Bij het bouwen van bijvoorbeeld een garage of tuinhuis op een helling heb je twee opties voor een strokenfundering. Je kan de constructie ofwel in de helling inbouwen (helling fundering) of je bouwt de garage of tuinhuis op palen (fundering op palen).

2. Fundering op palen

Een fundering op palen wordt toegepast wanneer de grond vlakbij de oppervlakte niet voldoende draagkrachtig is om een stalen fundering te gebruiken. Funderen op palen is verstandig als je huis is gebouwd op een klei- of veenbodem. Bij deze bodems heb je te maken met inklinking. Dit kan voor verzakking zorgen. De palen zorgen ervoor dat de ondergrond stevig genoeg is om een aanbouw te dragen. Ook wordt een fundering op palen gebruikt voor een constructie die op een helling ligt.

Funderen op palen is duurder dan funderen op staal, omdat het plaatsen van de palen extra werk is. Als alternatief van fundering op palen worden er damwanden gebruikt. Deze fundering werkt via hetzelfde principe als op palen, maar pakken een breder stuk bodemlaag. Bovendien hebben damwanden het voordeel dat er ondergronds meer overblijft om bijvoorbeeld een kelder te bouwen.

3. Fundering op staal

Men denkt vaak dat een fundering op staal gemaakt is van het materiaal staal. Dit is echter niet het geval. De term ‘op staal’ komt uit het oudhollands en betekent in de moderne taal ‘de beschikbare ondergrond’. Vanuit technisch oogpunt betekent een fundering op staal, het afdragen van de belasting uit de bovenbouw via een plat funderingselement.

De term fundering op staal komt van het feit dat de ondergrond waarop de fundering rust zo ‘hard als staal’ is. Het betreft hier een ondergrond van zand dat zo dicht op elkaar geperst is dat het de eigenschappen van beton heeft en daarom ook de ‘vaste grond’ wordt genoemd. Deze vaste grond kan enkele (tientallen) centimeters diep liggen. De ondergrond is dan uitermate geschikt voor een fundering op staal.

Een fundering op staal wordt meestal gebruikt voor lichtere gebouwen of aanbouwen, waarbij de draagkracht van de grond goed te noemen is. Bij fundering op staal wordt vaak een sleuf gevuld met (gewapend) beton. De bewapening zorg vervolgens voor extra sterkte. Dit is bijvoorbeeld noodzakelijk bij zwaardere aanbouwen.

Een fundering op staal kan alleen geplaatst worden wanneer er een zandgrond op maximaal 3 meter van het grondoppervlak ligt.

Bij fundering maken op staal gebruik je een houten bekisting, zodat het beton niet wegloopt. In de houten bekisting ligt gewapend staal om het beton vervolgens stevig bij elkaar te houden en te versterken. Nadat het beton is uitgehard (dit duurt tenminste 24 uur) verwijder je de houten bekisting.

Fundering op staal middels metselwerk is eigenlijk een ouderwetse methode en neemt relatief veel tijd in beslag. Veel oudere huizen in Nederland zijn op zo’n fundering gebouwd. Het eerste, brede metselwerk wordt doorgaans gedaan met kalkzandstenen blokken, welke je bij Brok Bouwmaterialen online kan bestellen. Metsel altijd per twee lagen en laat de volgende twee lagen aan beide zijden met zeker een kwart verspringen ten opzichte van de laag eronder. Ook wel trapsgewijs metselen genoemd. Twee lagen onder het maaiveld (bovenkant van de grond) wordt overgegaan op het metselen met gevelstenen.

Fundering op staal door middel van beton is de meest gebruikte fundering. Nadat de juiste diepte en breedte is afgegraven voor de betonnen fundering, begint het aftekenen en het maken van de bekisting. Na het bevestigen van de bekisting wordt een bouwfolie gelegd over de grond waarop het beton wordt gestort. Dit voorkomt weglekken van het beton in het zand. Weer afhankelijk van de draagkracht van de grond wordt vervolgens bewapend of onbewapend beton gestort. Kies bij twijfel altijd voor bewapend beton, dit is namelijk steviger. Dit kun je doen door staalmatten aan te brengen.